“Kitab-ı Mukaddes’teki öyküler kadar eskidir Troya. Çanakkale’nin Hisarlık Bölgesi’nde, bundan binlerce yıl önce kurulan tarihi Ilion , Hititlerin deyimi ile “Wilusa” kenti çok eski bir efsaneye de kaynaklık etti. Düş ile gerçeğin, bilim ile ütopyanın iç içe geçtiği insanlık tarihinin en eski ve en bilindik öykülerinden birine…Troya’da son dönemlerde yapılan kazılar bize şunu öğretti: “Harabelerden yükselen sesler bize ait geçmişin sesleridir.” Geçmişin seslerini duymayanlar, geleceğin sesini duyamazlar…”
Yukarıdaki bu sözler TROYA dans gösterisi genel sanat yönetmeni Mustafa ERDOĞAN'a ait. 26 Aralık 2009 Cumartesi günü bu gösteriyi izleme şansına eriştim. Hakikaten insanı büyüleyen bir o kadar da kendine hayran bıraktıran bir gösteri. Neden olmasın ki arkasında bu kadar emek bu kadar alın teri, bu kadar yaratıcılık yatıyor.
Gösterinin her anına o kadar çok emek harcanmış ki bunu daha ilk dakikadan anlayabiliyorsunuz, 120 dansçıyla dört yılda hazırlanan gösteri için buyrun bir de sayılarla Troya:
- Provalarda dansçıların 170 kemiği kırıldı
- 150 adet ışık robotu kullanılıyor
- Her gösteride 150 bin watt enerji harcanıyor
- 2000 parça kostüm
- Kostümlerin ağırlığı 2,5 ton
- 450 çeşit kumaş kullanılmış
- 1200 metre bandaj
- 3150 saç tokası
- 2000 metrelik perdeler dokunmuş
- 500'er küpe ve kolye
- 300 adet özel ayakkabı
- 800 adet başlık
- 8 metrelik at
- 80 kemancı, 3 virtüöz: Prag Senfoni Orkestrası'nın 80 kemancısı, 3 dünya virtüözü ile birlikte müzikleri seslendirmiş
- Doğru sesler için zamanının müzik aletleri bile tekrar yapılmış
- Kostümler 10 ayrı atölyede dikilmiş
- Proje toplamda 3,5 miyon avro'ya mal olmuş
Ayrıca TROYA Dünya Premier'ini Mısır'da Giza piramitlerinin (Keops, Kefren ve Mikerinos önünde yapılan muhteşem bir sahnede yaptı, bu premier'in ilginç bir diğer özelliği de Anadolu Ateşi topluluğu piramitler önünde gösteri izni alabilen dünyadaki tek sanat topluluğu olmasıydı.
Bir de TROYA'nın dünya rekoru var, o da ilk defa 7 dansçının aynı anda uçması. Bundan önceki dünya rekoru 4.
Bu gösteri insanı gururlandıran ve biz de bu kadar iyi şeyler yapıyoruz dedirten ve desteklenmesi gerek bir gösteri, bizim adımızı dünyanın dört bir tarafında gururla temsil eden bir gösteri. Yolları açık olsun, 2010 senesi onlar için bu seneden de daha iyi olsun.
Hamiş: Bu arada belirtmeden geçemeyeceğim Ankaradaki Anadolu Gösteri merkezini hiç beğenmedim, şöyle beğenmedim; tamam sahne falan çok büyük çok güzel ama çıkışlar çok kötü, biz normal halde çıkarken bile yaklaşık 30 dakikada anca çıkabildik içeriden, Allah korusun bir yangın falan çıksa insanların yarısından fazlası ölür orda. O açıdan hiç beğenmedim orayı.